Waarom blijft het geven van feedback iedere keer zo lastig? In mijn coaching – en trainingspraktijk merk ik iedere keer weer dat mensen het lastig, zoniet bedreigend vinden om feedback te geven. Bij feedback geven en ontvangen komt transparantie om de hoek. Je gevoelens en waarnemingen niet meer verstoppen, maar je uiten en daardoor zichtbaar zijn.
En dat is nou precies wat er vaak niet gebeurd. Gedachten als: ” hoe zal de ander reageren, wat denkt de ander wel niet van mij”, werken vaak als belemmerende overtuigingen.

Terwijl het eigenlijk helemaal niet lastig hoeft te zijn.

Er is een mooie methode die handvaten biedt  om effectief feedback te geven. Deze methode gebruik ik vaak in mijn coachingstraject en trainingen. Een manier om “Geweldloos  te Communiceren”.

De basis van deze methode is allereerst om te ontdekken wat er in mijzelf leeft. Marshall Rosenberg, grondlegger van het Center for non-violent Communication, omschreef geweldloze communicatie als:

” Ontdekken wat er in mijzelf en in de ander leeft, bepalen wat ik kan doen om het leven mooier te maken en beseffen dat geven het mooiste is in dit leven.”

Geweldloosheid en harmonie beginnen dus bij jezelf: zelfkennis en zelfreflectie. Weten wat er in je leeft, of in de ander, vraagt om inzicht in de gevoelens en behoeften van jezelf en van die ander. Als we leren communiceren vanuit de gevoelens en behoeften, die een waarneming oproept, zonder er goed of fout aan te koppelen, zijn we al een eind op weg naar de kwaliteit van onderlinge communicatie en daarmee verbinding. Deze manier van ‘verbindend communiceren’, bouwt fundamenten voor blijvende verandering in hoe mensen naar elkaar kijken.

Iedere keer blijkt in trainingen en coaching, dat geweldloos communiceren en daarmee verbinding leggen, effectief werkt, ook als de ander niet bekend is met het proces.

De 4 fundamenten van geweldloos communiceren zijn als volgt te omschrijven:

1. Wat observeren/bemerken we? Denk dan vooral aan:  wat doet of zegt de ander, zichtbaar gedrag, onze waarneming, feitelijkheden.

2. Wat voelen we? Denk daarbij aan wat we bespeuren, onze emotionele reacties, ervaringen en gevoelens. (Uitdrukking geven aan wat wij voelen, zonder daar de ander verantwoordelijk voor te maken)

3. Wat we nodig hebben. Onze behoeften, wat belangrijk voor ons is, wat we denken, evalueren. (Uitdrukking geven aan de vraag welke behoeften niet worden vervuld of welke je vervuld zou willen zien, zonder iemand verantwoordelijk te maken voor de invulling ervan)

4. Waar we om vragen. Wat zouden we graag willen, wat kan de ander doen, onze wensen en verzoeken. (Uitdrukking geven aan een specifiek, uitvoerbaar verzoek om hulp te verkrijgen bij het invullen van jouw behoeften)

In beeld:

Deze 4 fundamenten liggen ingebed in empathie of mededogen. Dit is het vermogen om eerst te reflecteren wat er bij jezelf gebeurd, en om in te leven hoe het bij de ander is en daar uitdrukking aan te geven.

Communiceer jij als Giraf of Jakhals?

Jan van Koert haalt in zijn boek, “wat je vindt mag je houden”, de vergelijking tussen een giraf en een jakhals aan.

De Giraf. Wereldwijd komen we in geweldloos communiceren een giraf als metafoor tegen, omdat giraffen het grootste hart hebben van alle landdieren (zo’n 20 kg). Ze herinneren ons eraan dat we verbinding kunnen leggen vanuit ons hart, empatisch kunnen zijn. Ze hebben een lange nek, metafoor voor ver voor je uit kunnen kijken. Het betekent dat het belangrijk is, als we iets zeggen of doen (feedback geven),  om ons bewust te zijn van de consequenties op de lange termijn.

De Jakhals. Als metafoor voor dat deel in ons dat kritiek spuit, oordeelt en gelijk wil hebben, is het beeld van een jakhals treffend. Jakhalzen bewegen zich net boven de grond en neigen ernaar meer geinteresseerd te zijn in het bevredigen van hun eigen directe behoeften, dan dat zij bezig zijn met de toekomstige implicaties van hun acties.

We hebben dus een keuze hoe wij ons opstellen in communicatie en hoe wij feedback willen geven. Kies jij ook voor verbinding, ga je uit van je je eigen gevoel en lukt het om zonder oordeel waar te nemen? Dan zal het geven van feedback  je makkelijker afgaan en de effecten zullen je verbazen!

(gebruikte bron: “Wat je vindt mag je houden”, Jan van Koert, Andromeda Uitgeverij)